อ่านจากชื่อแล้วงงกันใช่มั้ยล่ะ….วันนี้แว่นเล็กจะพาทุกท่านมาทำความรู้จักกับการแสดงแสกเต้นสาก จากชุมชนไทแสก จังหวัดนครพนมกันนะคะ “แสก” หมายความว่า แจ้ง สว่าง เป็นชนชาติหนึ่งในตระกูลมอญ – เขมร ชาวไทแสก เป็นชนกลุ่มน้อยที่อพยพมาตั้งถิ่นฐานอาศัยอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย ในท้องที่จังหวัดนครพนมและจังหวัดมุกดาหาร ชาวไทแสกที่อพยพจากเมืองแสก อพยพมาตั้งอยู่ที่บ้านโคกยาว อำเภอเมืองนครพนม จังหวัดนครพนม ต่อมา พระสุนทร ราชวงษา (ฝ้าย) ได้พิจารณาเห็นว่า ชาวไทแสก มีความสามารถ มีความสามัคคี มีความเข้มแข็ง สามารถปกครองตนเองได้ จึงยกฐานะชาวไทแสกที่อยู่ที่ “ป่าหายโศก” ให้เป็นกองอาทมาตคอยลาดตระเวนชายแดน ประเพณีและวัฒนธรรมของชาวแสก “พิธีกินเตดเดน” เป็นประเพณีพิธีกรรมอย่างหนึ่ง โดยการประกอบพิธีกรรมขึ้นมาเพื่อเป็นการแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อ “โองมู้” ที่ชาวไทแสกเคารพนับถือ ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของชาวไทแสก

พิธีบวงสรวง “โองมู้” โดยการแสดง “แสกเต้นสาก” ในสมัยก่อนการเต้นสากชองชาวแสก ถือว่าเป็นการละเล่นประจำเฉพาะพิธีบวงสรวง “โองมู้” ในวันขึ้น 2 ค่ำ เดือน 3 ซึ่งตรงกับเดือนกุมภาพันธ์ ชาวแสก เรียกว่า “พิธี-กิน-เตด-เดน” จะมีการแสดง “แสกเต้นสากถวายโองมู้” โดยใช้ไม้สากตีกระทบกันเป็นจังหวะ สากที่ใช้ตีในการเต้นสากก็คือไม้สากที่เป็นสากตำข้าวในใสมัยโบราณ แต่ขนาด ยาวกว่าตรงกลางเรียวเล็ก ไม้รองพื้นสากจะใช้ไม้อะไรรองก่อนก็ได้มีจำนวน 1 คู่ ขอให้มีขนาดเท่ากัน ดนตรีประกอบ ส่วนมากเป็นดนตรี พื้นบ้าน มีกลองใหญ่ กลองเล็ก ฆ้องเล็ก พังฮาด ส่วนเครื่องแต่งกายในการแสดงสาก ผู้ชายเสื้อดำแขนสั้น ผ้าย้อมหม้อสีคราม เสื้อคอกลมติดกระดุมด้านหน้ากางเกงขาก๊วย หรือขาครึ่งท่อ ผ้าคาดเอว เป็นผ้าขาวม้า เป็นลายตะล่องสีแดงส่วนผ้าพาดบ่า ใช้ผ้าสีแดงล้วน

ผู้หญิงเสื้อแขนยาวสีดำ ผ่าอก ติดกระดุมด้านหน้า ผ้าถุงสีดำมีเชิงที่ปลายผ้าถุง ผ้าถุงยาวกรอมเท้า ผ้าคาดเอวนิยมเป็นผ้าลายเดี่ยวกันกับลายเชิงผ้าถุงผ้าเบี่ยงซ้าย นิยมใช้ผ้าสีแดง นิยมใส่ตุ้มหู กำไลขา และสร้อยขา และสร้อยคอผมนิยมไว้ผมยาวเกล้ารัดมวยค่ะ

ที่อยู่ :อำเภอเมือง จังหวัดนครพนม
ประเภทที่เที่ยว :เทศกาล-ประเพณี
ประเภทกิจกรรม :ชมการแสดงแสกเต้นสาก
การเดินทาง :หมู่บ้านอาจสามารถ อำเภอเมือง จังหวัดนครพนม